อชิตพราหมณ์ทูลถามปฐมปัญหากับพระผู้มีพระภาค (1)
ข้อความบางตอนจากการบรรยายธรรมโดยท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์
เมื่อพระผู้มีพระภาคประทานโอกาสแล้ว อชิตพราหมณ์นั่งประนมมือ แล้วทูลถามปฐมปัญหากับพระผู้มีพระภาคเจ้าในบริษัทนั้น
ซึ่งปัญหาของแต่ละข้อไม่เหมือนกัน แต่ปัญหาทุกข้อก็เป็นสภาพธรรมทั้งนั้น และไม่พ้นจากสติ และโสภณธรรมทั้งหลายด้วย
ท่านอชิต ทูลถามว่า
โลก อันอะไร สิ หุ้มห่อไว้
โลก ไม่ปรากฏ เพราะอะไร สิ
อะไรเล่าเป็นเครื่องฉาบทาโลก นั้น
ขอพระองค์จงตรัสบอก
อะไรเป็นภัยใหญ่ของโลก นั้น
นี่ก็เป็นชีวิตในขณะนี้เองทุกๆ ขณะ ท่านที่ได้ฟังพระธรรมแล้ว ก็พอที่จะทราบคำตอบได้ใช่ไหมคะว่า อะไรหุ้มห่อโลกไว้ ทำให้โลกไม่ปรากฏ กำลังเห็นอย่างนี้ เป็นโลกใช่ไหม ปรากฏตามความเป็นจริงหรือเปล่า ว่าเป็นนามธรรมที่เกิดขึ้น เห็นสิ่งที่ปรากฏทางตา เพียงชั่วขณะเดียวเท่านั้นเอง นี่คือความจริงของโลก ถ้าโลกปรากฏต้องปรากฏอย่างนี้ แต่ว่า โลกอันอะไรสิห่อหุ้มไว้ โลกไม่ปรากฏเพราะเหตุอะไร
ท่านที่คิดว่า ท่านอยู่ในโลกมานาน แล้วก็รู้จักโลก แต่ว่า เมื่อได้ฟังพระธรรมก็จะได้เข้าใจ อวิชชา ซึ่งเป็นศีรษะว่า ในขณะที่กำลังเห็นนี้ เป็นการพิสูจน์ อวิชชา ว่า เป็นการไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ทั้งๆ ที่เห็นนี้เป็นโลก แต่ไม่รู้จักโลก เพราะว่าโลกจริงๆ ไม่ได้ปรากฏ ซึ่งแม้ว่า ท่านผู้ฟังจะคิดคำตอบอย่างไร ก็ยังไม่ละเอียดเท่ารับฟังพระธรรม ที่พระผู้ฯทรงแสดงไว้โดยละเอียด แจ่มแจ้ง แม้แต่คำว่า โลก ซึ่งรวมทุกโลก ทั้งโลกนรก โลกเดรัจฉาน โลกปิตติวิสัย โลกมนุษย์ โลกเทวดา ขันธโลก ธาตุโลก อายตนโลก โลกนี้ โลกอื่น พรหมโลก กับทั้งเทวโลก ซึ่งสรุปแล้วก็คือ โลกทางตาในขณะนี้เอง ไม่ว่าจะเป็นโลกเดรัจฉาน เห็นไหมคะ โลกปิตติวิสัย คือ เปรต โลกมนุษย์ โลกเทวดา ขันธโลก ธาตุโลก อายตนโลก โลกนี้ โลกอื่น พรหมโลก กับทั้งเทวโลก
ไม่ว่าโลกไหนก็คือโลกที่กำลังปรากฏ ทางตา ทางหู ... ทางกาย ทางใจ อะไรปิดบังทุกโลก ไม่ใช่ปิดบังเฉพาะโลกเดียว ใช่ไหมคะ ทางตาที่เห็นก็ปิดบัง ทางหูที่กำลังได้ยินก็ปิดบัง .... ทางกาย ทางใจ ปิดบังทุกโลก
อะไรคือเครื่องฉาบทาโลก ที่โลกไม่ปรากฏก็เพราะมีสิ่งที่ฉาบทา ปิดบัง ทำให้โลกไม่ปรากฏ ทุกคนมีอีกเหมือนกัน เครื่องฉาบทาโลก สิ่งที่ฉาบทาโลกนั้นเป็นเครื่องข้อง เป็นเครื่องผูก เป็นเครื่องเข้าไปเศร้าหมอง ทำให้โลกคล้องไว้ พัวพันไว้ และอะไรเป็นภัยใหญ่ของโลก เป็นเครื่องบีบ เป็นเครื่องเสียดสี ถ้าไม่มีความเสียดสี จะไม่มีความรู้สึกใดๆ เลย ทั้งทางตาก็เสียดสีกับรูป ทางหูก็เสียดสีกับเสียง มีการกระทบกระทั่งทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย กับทางใจ เป็นเครื่องเสียดสี
ที่จะทำให้ความทุกข์เกิดขึ้น
พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสตอบว่า
ดูกร อชิต
โลกอัน "อวิชชา" หุ้มห่อไว้
โลกไม่ปรากฎเพราะ "ความตระหนี่"
เรากล่าว "ตัณหา" ว่าเป็นเครื่องฉาบทาโลก
"ทุกข์" เป็นภัยใหญ่ของโลกนั้น
พระผู้พระภาคเจ้าตรัสสั้นๆ แต่ว่าผู้มีสติจะต้องพิจารณาข้อความที่ได้ยินได้ฟังอย่างละเอียด และอย่างลึกซึ้ง และอย่างให้เข้าใจจริงๆ
อ้างอิงกระทู้
ขออนุญาตยกบางส่วนที่ท่านอาจารย์ฯ แสดง มาพิจารณาตามความเห็น (เน้นคำในวงเล็บ) ดังนี้:
อะไรหุ้มห่อโลกไว้ (อวิชชา ความไม่รู้สภาพธรรมตามเป็นจริงหุ้มห่อโลกไว้) ทำให้โลก (ทางตา คือ สี) ไม่ปรากฏ
กำลังเห็นอย่างนี้ค่ะ เป็นโลกใช่ไหม ปรากฏตามความเป็นจริงหรือเปล่า ว่าเป็นนามธรรมที่เกิดขึ้น (ถ้าเห็นเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่สี เป็นความคิดเรื่องโลก เป็นนามธรรม) เห็นสิ่งที่ปรากฏทางตา เพียงชั่วขณะเดียวเท่านั้นเอง (สภาพธรรมเกิดขึ้นทีละขณะ) นี่คือความจริงของโลก ถ้าโลกปรากฏต้องปรากฏอย่างนี้ แต่ว่า โลกอันอะไรสิห่อหุ้มไว้ โลกไม่ปรากฏเพราะเหตุอะไร
อวิชชา ซึ่งเป็นศีรษะ ว่า ในขณะที่กำลังเห็นนี้ เป็นการพิสูจน์ อวิชชา ว่าเป็นการไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ทั้งๆ ที่เห็นนี้เป็นโลก แต่ไม่รู้จักโลก (เพราะอวิชชาทำให้เห็นเป็นคน เป็นโลกบัญญัติ ฯลฯ แทนที่จะเห็นโลกจริงๆ คือ สี เป็นปรมัตถ์) เพราะว่าโลกจริงๆ ไม่ได้ปรากฏ.....
กรุณาคลิกอ่านเพิ่มเติมที่:-
ความจริงไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใดเลย
ละอย่างแรกคือละความเห็นผิดก่อน
โลกไม่ปรากฏ เพราะความตระหนี่ (2)
โลกไม่ปรากฏ เพราะความตระหนี่ เพราะความประมาท (3)
ถ้าเข้าใจสภาพธรรมจริงๆ ก็เป็นหนทางที่จะทำให้หายสงสัยในเรื่องสัตว์ที่เกิดในภพภูมิต่างๆ เป็นกระทู้ที่ดีมาก พิจารณาให้ดี
ขออนุโมทนา 
