ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
[เล่มที่ 73] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย พุทธวงศ์เล่ม ๙ ภาค ๒- หน้าที่ 341
ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารึ ธมฺโม สุจิณฺโณ สุขมาวหาติ เอสานิสํโส ธมฺเม สุจิณฺเณ น ทุคฺคตึ คจฺฉติ ธมฺมจารี
ธรรมแล ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้ นี้เป็นอานิสงส์ในธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ผู้ประพฤติธรรมย่อมไม่ไปทุคติ ดังนี้
กราบนอนบน้อมพระอรหันตสัมมาสัพุทธเจ้าพระองค์นั้นด้วยเศียรเกล้า
การได้ศึกษาพระธรรม ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นการได้ทรัพย์ที่ประเสริฐยิ่ง
ศึกษาแล้ว จึงเริ่มรู้จักพระพุทธองค์ จากที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ทั้งที่กราบพระพุทธรูป เห็นภาพวาดพุทธประวัติ มาตั้งแต่เด็ก แต่นั่นยังไม่ใช่การรู้จักพระพุทธองค์อย่างแท้จริง ผู้ศึกษาพระธรรมเท่านั้น ที่จะเริ่มเข้าใจความหมายพระพุทธพจน์ และนำไปสู่ความรู้ว่า ธรรมรักษาผู้ประพฤติธรรมได้อย่างไร
สนใจศึกษาเพิ่มเติม คลิ๊กที่ ...
ธรรมแลย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม [พุทธวงศ์]
อัศจรรย์พระพุทธศาสนา
ขออนุโมทนา
