อัตตวิปลาสถูกละโดยโสดาบันได้แล้ว ทำไมยังมีความเป็นเราโดยตัณหาและเราโดยมานะได้อยู่อีก ?
อัตตวิปลาส ละโดยโสดาปัตติมรรค แต่ก็ยังมีข้อความที่พูดถึงเกี่ยวกับ เราโดยตัณหา เราโดยทิฏฐิ เราโดยมานะ ซึ่งมานะถูกละโดยอรหัตตมรรค อาตมาจึงสงสัยว่า ในเมื่ออัตตวิปลาสถูกละได้ตั้งแต่โสดาปัตติมรรคแล้ว ทำไมถึงยังมี ความเป็นเราโดยตัณหาและความเป็นเราโดยมานะได้อยู่อีก?
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบนมัสการพระคุณเจ้าที่เคารพครับ
เนื่องจากว่า พระโสดาบัน เป็นพระอริยบุคคลขั้นต้น ยังมีความติดข้องยินดีพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เป็นต้นอยู่ ยังไม่สามารถดับโลภะได้ แต่ไม่เป็นไปกับความเห็นผิด กล่าวคือ มีความติดข้องที่ไม่ประกอบด้วยความเห็นผิดและไม่มีกำลังกล้าถึงขั้นล่วงเป็นอกุศลกรรมบถเหมือนอย่างปุถุชนและยังมีความสำคัญตนที่ยังดับไม่ได้ จึงยังมีความเป็นเราด้วยตัณหาที่ติดข้องยินดีพอใจ และมีความเป็นเราด้วยมานะความสำคัญตน แต่ไม่มีความเห็นผิดว่ามีเราจริงๆ ไม่ได้มีความเห็นผิดที่ยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตนเป็นสัตว์บุคคล เพราะเข้าใจตามความเป็นจริงว่า โลภะ เป็นธรรมที่มีจริง มานะ เป็นธรรมที่มีจริง ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตน ไม่ใช่เรา เป็นโลภะที่เกิดกับท่าน เป็นมานะที่เกิดกับท่าน ครับ
กราบนิมนต์คลิกศึกษาเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ
เป็นเราด้วยตัณหา มานะและทิฏฐิ
โลภะ ทิฏฐิและมานะ
เป็นเราโดยตัณหา มานะและ ทิฏฐิ
ความเป็นเรา
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
แล้วอัตตวิปลาสไม่ได้หมายถึงความคลาดเคลื่อนว่าเป็นอัตตา ตัวตน เรา เขา หรอกหรือในเมื่อโสดาปัตติมรรคละอัตตวิปลาสแล้ว ความรู้สึกว่าเป็นเราก็ไม่น่ามีอยู่จิตใจไม่ใช่หรือเพราะจิตตวิปลาส สัญญาวิปลาส และทิฎฐิวิปลาส ที่เป็นในอัตตวิปลาส ย่อมถูกละด้วยโสดาปัตติมัค
อาตมาอยากรู้ความเชื่อมโยงสัมพันธ์กันของอัตตวิปลาสในจิต สัญญา ทิฏฐิ และความเป็นเราโดยโลภะ ทิฎฐิ มานะ
อัตตวิปลาสเป็นความเห็นผิดคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงว่าเป็นตัวตน สัตว์ บุคคล พระโสดาบันดับได้แล้ว จึงไม่มีความเห็นผิดในธรรมว่าเป็นตัวตน ทั้งจิตวิปลาส และสัญญวิปลาส ที่เป็นไปพร้อมกับความเห็นผิด ท่านก็ดับได้ ดังนั้น ไม่ว่าสภาพธรรมใดเกิดขึ้น ท่านไม่เห็นผิดคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง ครับ แม้มานะ แม้โลภะ ที่ท่านยังดับไม่ได้ ท่านก็ไม่ได้เห็นผิดว่าเป็นตัวตน สัตว์ บุคคล แต่ยังมีความเราด้วยโลภะ ที่ติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส เป็นต้น ยึดถือด้วยความเป็นของของเรา เพราะติดข้อง มีความเป็นเราด้วยมานะ ความสำคัญตน เพราะยังไม่สามารถดับโลภะและมานะได้ ครับ
ขอกราบนิมนต์ฟังทบทวนอีกครั้งจากคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้ทีนี่ครับ
เป็นเราโดยตัณหา มานะและ ทิฏฐิ
ทิฏฐิ - มานะ
กราบอนุโมทนาครับ