ถึงอย่างไร การุณยฆาต ก็ชื่อ ว่า อนันตริยกรรม แต่ไม่ครบองค์ของปาณาติบาต? ในกรณีของ บิดามารดา
เพราะขณะจิตที่อยากให้เขาไปสบายก็อย่างหนึ่ง ขณะที่สงสารเขาก็อย่างหนึ่ง
ขณะจิตที่ไม่อยากให้เขาอยู่ในโลกนี้อีกแล้ว ต้องเท่ากับ = เจตนาฆ่าเขา
ซึ่งแต่ละขณะจิตก็เกิดดับเร็วสุดที่จะประมาณสลับกับสภาพธรรมอื่นๆ
เมื่อเขาตายเพราะความที่เราสงสารเขาหรืออยากให้ไปสบาย = เจตนาฆ่า (ไม่ครบองค์)
แน่นอน ผู้ที่ถอดเครื่องช่วยหายใจคือ หมอหรือพยาบาล โดยที่เราตกลงกับหมู่ญาติแล้วว่าจะเอาเครื่องช่วยหายใจออกซึ่งต้องเท่ากับว่า = เราบอกให้หมอเอาเครื่องช่วยหายใจออก (แต่เราไม่ได้ร่วมมือกับหมอและไม่ได้ฆ่าด้วยตนเอง (แต่เรารู้เห็น)) ฉะนั้นอยากทราบตรงๆ เลยว่า "เป็นอนันตริยกรรม" หรือไม่ครับ
ขอบคุณครับ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
บาปไม่บาป หรือจะเป็นปาณาติบาตหรือไม่ สำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญครับ ดังนั้นหากมีเจตนาให้ผู้เป็นแม่จากไปอย่างสบาย ก็คือพูดง่ายๆ คือให้สิ้นชีวิตนั่นเองจะได้ไม่ทุกข์ทรมาน โดยให้ถอดเครื่องช่วยหายใจ ขณะนั้นมีเจตนาฆ่า แม้จะมีความหวังดี ดังนั้นขณะที่มีความหวังดี เป็นจิตขณะหนึ่ง แต่ขณะที่เจตนาให้ผู้เป็นแม่จากไป คือเจตนาให้สิ้นชีวิต โดยการให้ถอดเครื่องหายใจ ก็เป็นอีกขณะหนึ่งครับ ดังนั้นเมื่อมีเจตนาฆ่าและผู้เป็นมารดา บิดา ตายเพราะการถอดเครื่องช่วยหายใจ กรรมนั้นเป็นอนันตริยกรรมครับ
ดังนั้นจึงสำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญ และแม้ผู้เป็นลูกได้ถามถึงความประสงค์ถึงคนไข้ว่าต้องการใให้ถอดเครื่องช่วยหายใจไหม แม้คนไข้จะบอกว่าให้ถอด ก็ต้องดูเจตนาของผู้เป็นลูกว่า มีเจตนาให้แม่จากไป มีเจตนาฆ่าเมื่อบอกกับคุณหมอหรือไม่ด้วยครับ ดังนั้น เรื่องของจิตที่เกิดดับรวดเร็วละเอียดมากครับ และโดยทั่วไปแล้ว การที่อยากให้ผู้เป็นบิดา มารดา ไม่ทรมาน จากไปอย่างสบายโดยมากแล้วก็มีเจตนาที่จะให้เขาจากไป คือสิ้นชีวิตนั่นเองครับ ดังเช่น เมื่อสัตว์เลี้ยงทรมาน หรือ ม้าบาดเจ็บมาก เมื่อสงสารม้า สัตว์เลี้ยง ก็ฆ่ามันเพื่อจะได้สบาย แม้การถอดเครื่องช่วยหายใจ รู้อยู่ว่าการถอดจะทำให้ผู้นั้นต้องตายและก็มีความประสงค์เจตนาให้เขาจากไปก็เป็นเจตนาฆ่า เมื่อกรรมสำเร็จคือ มารดาหรือบิดาสิ้นชีวิตเพราะการถอดเครื่องช่วยหายใจก็เป็นอนันตริยกรรมครับ ดังนั้นความสงสารจิตขณะหนึ่ง เจตนาให้จากไป ก็จิตขณะหนึ่งครับ สำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญครับ
บางครั้งเรามองเหตุการณ์สั้นๆ เห็นว่าเขาทรมาน แต่ในภพภูมิต่างๆ นั้น มีภพภูมิที่น่ากลัวและทรมานมากกว่านี้หลายร้อยหลายแสนเท่าครับ ดังนั้นความทรมานในโลกมนุษย์เทียบไม่ได้กับอบายภูมิ มี นรก เป็นต้นเลยครับ ดังเช่น ในพระไตรปิฎก มีคนๆ หนึ่งอยากใ้ห้คนนั้นมีชีวิตอยู่แม้รู้ว่าเขาทรมานตอนนี้เพราะเขารู้ว่าคนนั้นจะต้องไปนรก ซึ่งมีความทรมานมากกว่าปัจจุบันหาประมาณมิได้นั่นเองครับ
เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ
แพทย์ตัดสินใจหยุดเครื่องช่วยหายใจคนป่วยเป็นปาณาติบาตหรือไม่ครับ
เกี่ยวกับเรื่องกายรุณยฆาต (Euthanacia)
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เรื่องของจิตใจ เป็นเรื่องที่ระวังยากจริงๆ และ เป็นอกุศลเสียเป็นส่วนใหญ่ด้วย อกุศลเกิด ขึ้นมากกว่ากุศล แต่ละคนที่เกิดมา ล้วนต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยกันทั้งนั้น ถ้าจะปลอดภัย ไม่นำมาซึ่งความเดือดร้อนใจในภายหลังอันเนื่องมาจากการกระทำกรรมหนักอย่างใหญ่หลวงนั้น ก็จะต้องกระทำหน้าที่ของบุตรธิดาให้ดีที่สุด รักษาให้ถึงที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้ พระคุณที่ท่านมีต่อลูกนั้น มีมากมาย ควรดูแลตอบแทนท่านให้ถึงที่สุด เหมือนอย่างที่ท่านเลี้ยงเรามา ลูกจะเจ็บป่วยอย่างไร ท่านก็จะทำทุกวิถีทาง รักษาทุกทางเพื่อให้ลูกหายป่วย และมีชีวิตรอดต่อไป ควรอย่างยิ่งที่จะคิดถึงตรงนี้ด้วย ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
