การฟังธรรมกับสมถะ
การฟังธรรมเป็นเหตุให้เกิดสมถภาวนาได้ถึงระดับ/ อุปจาร/อัปนาสมาธิได้หรือไม่ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สมถภาวนา คือ การเจริญความสงบจากกิเลส ที่ไม่ใช่เพียงชั่วขณะจิต แต่ต่อเนื่องจนปรากฎเป็นสมาธิที่เป็นกุศลต่อเนื่อง ครับ ซึ่ง เป็นเรื่องของปัญญาด้วย ที่เริ่มจากการเห็นโทษกิเลสในชีวิตประจำวัน จึงเจริญสมถภาวนาและมีปัญญารู้หนทางที่จะทำให้ให้กุศลเกิดต่อเนื่อง ดังนั้น ปัญญาที่เข้าใจในสิ่งที่กล่าวมานี้ จะต้องมีความเข้าใจถูกอันเกิดจากการฟังสิ่งที่ถูกต้อง เป็นต้นด้วยเป็นสำคัญ ครับ
ข้อความจากหนังสือปรัมตถธรรม
การเจริญสมถภาวนาที่จะบรรลุถึงแม้อุปจารสมาธิก็แสนยาก เพราะปกติเมื่ออารมณ์ใดกระทบตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ก็ย่อมคล้อยตามอารมณ์นั้นด้วยโลภะบ้าง โทสะบ้าง โมหะบ้าง กุศลที่เป็นไปในทานบ้าง ในศีลบ้าง ในภาวนาบ้างนั้นในวันหนึ่งๆ มีเป็นส่วนน้อยมาก เมื่อเทียบกับอกุศลที่เกิดขึ้นรวดเร็วเป็นประจำทางตา หู จมูกลิ้น กาย ใจ และการเจริญสมถภาวนานั้นก็ดับกิเลสไม่ได้ เมื่อกิเลสเกิดขึ้นครอบงำจิตใจขณะใด สมถภาวนาที่เพียรอบรมมา จนถึงขั้นสามารถแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ต่างๆ ได้ ก็เสื่อมหมดสิ้นไป
ก่อนการตรัสรู้ของพระผู้มีพระภาค ก็มีผู้บำเพ็ญเพียรเจริญสมถภาวนา จนบรรลุถึงเนวสัญญานาสัญญายตนฌาน และฝึกอบรมจิต จนอธิษฐานให้มีตาทิพย์ หูทิพย์ ระลึกชาติได้ และสามารถกระทำอิทธิปาฏิหาริย์ได้ แต่แม้กระนั้น ท่านเหล่านั้นก็ยังไม่สามารถรู้แจ้งอริยสัจจธรรม เมื่อไม่ได้อบรมเจริญเหตุ คือ วิปัสสนาภาวนาจนสมบูรณ์ที่จะเป็นปัจจัยให้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้ และบางท่านก็ยังเห็นผิด ยึดมั่นในการปฏิบัติ ซึ่งไม่ใช่หนทางให้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมแม้เมื่อพระผู้มีพระภาคทรงตรัสรู้และทรงแสดงพระธรรมแล้ว ผู้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมถึงความเป็นพระอริยสาวกที่ไม่บรรลุฌานจิต ก็มีมากกว่า พระอริยสาวกผู้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมพร้อมด้วยองค์ของฌานขั้นต่างๆ (๑) ทั้งนี้ย่อมแสดงให้เห็นว่า การเจริญสมถภาวนาที่ถูกต้องนั้น เป็นสิ่งกระทำได้ยากเพียงใด
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขอเชิญศึกษาเพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
สมถภาวนา มีแนวทางปฏิบัติ เพื่อความถูกต้องอย่างไร
เมตตาเป็นสมถภาวนาในชีวิตประจำวัน
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
