การเห็นเปรต ภพภูมิของเปรต อาหารของเปรต
การเห็นเปรต ไม่ใช่ว่าจะเห็นได้ทั่วไปกับบุคคลธรรมดา ผู้ที่มีทิพยจักษุก็ย่อมจะเห็นได้ชัดเจน และเห็นมากได้ เวลาที่น้อมจิตไปถึงกำเนิดใด ก็สามารถที่จะเห็นกำเนิดนั้นได้
สำหรับเรื่องของเปรต เป็นกำเนิดที่เป็นผลของอกุศลกรรม ซึ่งท่านประมาทไม่ได้เลย อกุศลกรรมแม้เพียงเล็กน้อย นิดหน่อย ก็มีโอกาสที่จะเป็นปัจจัยให้ปฏิสนธิในอบายภูมิได้ ซึ่งมีข้อความในพระไตรปิฎก เป็นเรื่องผลของอกุศลกรรมที่ทำให้ปฏิสนธิเป็นเปรต
ที่มา ...
แนวทางเจริญวิปัสสนา ครั้งที่ 279
เรื่องภพภูมิของเปรต เป็นเรื่องที่น่าสนใจ ถ้าท่านศึกษาในเรื่องของอบายภูมิ ๔ นรกเป็นภูมิที่ได้รับทุกข์ทรมานสาหัสมากทีเดียว ตลอดเวลา ตราบเท่าที่กรรมนั้นยังให้ผลอยู่ ยังไม่พ้นจากภูมินรก สำหรับสัตว์ดิรัจฉานนั้น ก็ได้รับสุขทุกข์ตามควรแก่ประเภทของสัตว์ และกรรมของสัตว์นั้นๆ
แต่สำหรับเปรต มีความวิจิตรมาก และเปรตทั้งหลายก็สามารถที่จะระลึกถึงกรรมที่ทำให้ตนได้รับผลของกรรมนั้น กรรมที่ทำให้เปรตมีการเสวยทุกข์ หรือสุขสลับกันไป หรือว่าจะเสวยทุกข์เสียนาน จนกระทั่งตราบใดที่ได้อนุโมทนา ผลของการอนุโมทนาซึ่งเป็นกุศลนั้น ก็ทำให้เปรตได้รับผลของการอนุโมทนาทันที
เพราะฉะนั้น เมื่อเป็นผลของการอนุโมทนาด้วยการรู้ซึ้งถึงกรรม อนุโมทนาด้วยความยินดีโสมนัสจริงๆ และเป็นภูมิที่สามารถรับอุทิศส่วนกุศล สามารถที่จะเกิดจิตผ่องใสอนุโมทนาได้ กุศลนั้นก็ทำให้เปรตสามารถที่จะเปลี่ยนจากทุกข์เป็นสุขได้ทันที
ที่มา ...
แนวทางเจริญวิปัสสนา ครั้งที่ 280
อาหารของมนุษย์จะเอาไปให้เปรตไม่ได้ อย่างเปรตที่หิวกระหายน้ำมาก เมื่อได้พบพระภิกษุก็ขอน้ำ ท่านก็เอาบาตรตักน้ำ ช่วยกันกรอกปากของเปรต แต่น้ำนั้นก็ไม่ล่วงลำคอของเปรตไปได้เลย เพราะเหตุว่าไม่ใช่อาหารของเปรต ไม่ใช่ว่าท่านเห็นเปรตที่กำลังหิวมาก ก็เชิญมาบริโภคอาหาร เปรตก็รับประทานอิ่มหนำสำราญ อย่างนั้นไม่ได้
เปรตจะได้ก็ต่อเมื่อมีผู้กระทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ และเกิดกุศลจิตอนุโมทนาในกุศลที่บุคคลอื่นอุทิศให้ จึงจะเกิดอาหารที่เหมาะสมควรแก่ตนที่จะบริโภค ที่จะใช้ในภูมิของเปรตนั้น เป็นไปตามกรรมเหมือนกัน แม้แต่อาหารที่จะบริโภคก็ต้องเป็นอาหารที่เปรตบริโภคได้
พยัญชนะบางแห่งกล่าวว่า อาหารของเปรตเป็นพวกเสลด หรือเป็นพวกเลือดหนอง แต่ที่ถูกควรจะเป็นในลักษณะที่ว่า เป็นอาหารที่เปรตบริโภคได้ ไม่ใช่ธรรมดาๆ อย่างชนิดที่พอไปพบที่ไหนก็มาลิ้มมาเลียกันใหญ่ แต่เป็นอาหารของเปรตที่บริโภคกัน เพราะว่าเปรตบางพวกก็มีแผล มีน้ำหนอง มีเลือดที่ไหลออกมา พวกเปรตนั้นก็บริโภคอาหารของพวกเปรตได้
ที่มา ...
แนวทางเจริญวิปัสสนา ครั้งที่ 280
แต่ตามพระไตรปิฎก การที่เปรตจะปรากฏ ต้องเป็นไปเพื่อประโยชน์ที่จะได้รับอุทิศส่วนกุศลจากบุคคลนั้น เปรตนั้นจึงปรากฏให้เห็นด้วยกำลังของจิต ซึ่งถึงแม้ว่าบุคคลนั้นจะไม่มีทิพยจักษุเหมือนอย่างท่านพระมหาโมคคัลลานะ ที่เมื่อท่านน้อมจิตไปสู่ภูมิใด ก็ย่อมเห็นสัตว์โลกในภูมินั้นได้ แต่ว่าบุคคลธรรมดาเห็นเปรต หรือเทพบ้าง เป็นบางครั้ง บางขณะ
ที่มา ...
