เคยส่องกระจกไหม
เวลาดูกระจก เจริญสติปัฏฐานบ้างหรือเปล่า เจริญได้ไหม แม้แต่พระภิกษุก่อนที่จะมีพระวินัยบัญญัติเรื่องห้ามการส่องกระจก ท่านก็ส่อง การเจริญปัญญารู้ลักษณะของนามและรูปที่กำลังปรากฏในขณะที่ส่องกระจก ก็มีนามมีรูป ถ้ามีความพอใจเกิดจากการเห็นเงาในกระจกเป็นนามชนิดหนึ่ง ก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วหมดไป ก็เป็นเรื่องที่ไม่ต้องหวั่นเกรงหรือไม่ต้องหวั่นกลัวว่าขณะนั้นจะเจริญสติปัฏฐานไม่ได้
ใน ขุททกนิกาย เถรคาถา จตุกนิบาต วีตโสกเถรคาถา มีข้อความว่า ท่านวีตโสกเถระได้กล่าวว่า ช่างกัลบกเข้ามาหาเราด้วยคิดว่าจักตัดผมของเรา เราจึงรับเอากระจกจากช่างกัลบกนั้นมาส่องดูร่างกาย ร่างกายของเรา นี้ได้ปรากฏเป็นของเปล่า ความมืดคืออวิชชาในกายอันเป็นต้นเหตุแห่งความมืดมนได้หายหมดสิ้นไป กิเลสดุจผ้าขี้ริ้วทั้งปวงเราตัดขาดแล้ว บัดนี้ภพใหม่มิได้มี
ถ้าฟังภาษิตของพระเถระ ก็จะเห็นว่าท่านเปรียบเทียบสิ่งที่น่ารังเกียจ ทำให้เราพลอยรังเกียจไปด้วย ชั่วครู่ชั่วยาม ท่านวีตโสกเถระท่านเปรียบกิเลสดุจผ้าขี้ริ้วทั้งปวง บางท่านที่อ่านพระสูตรและพิจารณาอรรถพยัญชนะ ก็จะเห็นคล้อยตามไปได้ชั่วครู่ชั่วยาม แต่ว่าเมื่อยังมีกิเลสอยู่ ก็ได้เพียงความไพเราะ และเห็นโทษชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น
ที่มา และ รับฟังเพิ่มเติม ...
เมื่อเช้านี้ทุกคนส่องกระจกแน่ ใช่ไหม แต่ว่าสัญญาความจำ การน้อมเคารพในพระมหากรุณาที่ทรงแสดง มีการที่จะระลึกได้บางไหมว่า เราส่องเพียงหน้า แต่ใจไม่ได้ส่อง ขณะนั้นไม่มีสติที่จะระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่จะรู้ความเป็นจริงว่า ขณะนั้นเป็นนามธรรมหรือเป็นรูปธรรม
เมื่อทุกคนต้องส่องกระจกจึง ได้มีพระสูตรนี้ เพื่อเป็นเครื่องเตือน แล้วถ้าใครมีสัญญา ความจำที่มั่นคง เวลาส่องกระจกคงไม่ลืม แต่ก็ยาก ที่ขณะนั้นสติจะเกิดแล้วก็ระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฏ ต้องเป็นพหูสูต คือ ผู้ที่ได้ฟังแล้วเห็นประโยชน์ของพระพุทธวจนะ ทำไมทรงเตือนเรื่องส่องกระจก เพราะว่าทุกคนส่อง แล้วก็พอใจเพียงรูปร่างภายนอก ที่ไม่มีสิวฝ้า ดำด่างต่างๆ
แต่ว่าจุดประสงค์ไม่ใช่เพียงให้เราส่องกระจกโดยที่ว่าไร้สติ หรือว่า หลงลืมสติ แต่ว่าการที่สติปัฏฐานจะเกิดได้ ไม่ใช่ว่าใครอยากจะให้เกิดก็เกิด แต่ต้องเป็นผู้ที่ฟังธรรม ไตร่ตรองเห็นประโยชน์มั่นคง
ที่มา ...
กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า
" ... เป็นผู้ที่ประมาทมาก ไม่รู้ว่าขณะนั้นที่ส่องกระจกไม่ได้ระลึกถึงสภาพจิตเลยว่าขณะนั้น เป็นกุศล หรืออกุศล"
กราบเท้าบูชาพระคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่งในคำเตือนแล้วเตือนอีก ยังเป็นผู้ประมาทจึงขาดการฟังพระธรรมไม่ได้เลย
ขอบพระคุณยินดีในกุศลทุกท่านด้วยค่ะ
