ข้อความนี้มีปรากฎในพระไตรปิฎกหรือไม่
ชาดกในพระไตรปิฎก เรื่อง ภิงสกะชาดก คนจำนวนหนึ่ง พี่น้อง ทาส ทาสีอะไรออกไปบวชเป็นดาบส ถึงฤดูที่ต้องกินเหง้าบัวเป็นอาหาร ก็มีการไปหาเหง้าบัวมากิน คนหนึ่งไปหามาวางไว้ให้ทุกคนได้กิน ทีนี้พระอินทร์เขามาแกล้งทดลองน้ำใจ เขามาลักเอาเหง้าบัวส่วนที่วางไว้ให้ดาบสพี่ชายที่สุดนั้นไปเสียทุกวันๆ จนดาบสพี่ชายนั้นอดไม่ได้ก็ถามขึ้นว่า ทำไมของฉันจึงไม่มี ใครเอาไปไหน แล้วดาบสทั้งหมดก็เลยสบถสาบานว่าไม่ได้เอาไป. ดาบสที่เป็นทาสีสาบานว่า ถ้าดิฉันขโมยเหง้าบัวส่วนนั้นไปแล้ว ขอให้ตายไปเกิดเป็นภิกษุณีแตกฉานในอภิธรรม มีวาจาฉาดฉานในอภิธรรม ใครๆ รอหน้าไม่ติด
หนูไปค้นหาข้อความนี้ทั้งในพระไตรปิฎกภาษาไทยและอรรถกถา ไม่พบข้อความนี้ปรากฎเลย ท่านไปเอาข้อความนี้มาจากที่ไหนคะ
ท่านผู้ชมสามารถค้นเรื่องที่ต้องการทราบได้จากพระไตรปิฎก ในเว็บไซต์บ้านธัมมะ
ในเว็บไซต์มีพระไตรปิฎกและอรรถกถา ฉบับมหามกุฏฯ ๙๑ เล่ม พร้อมมีระบบสืบค้น เช่น ท่านต้องการทราบว่า ภิงสกะชาดก มีในพระไตรปิฎกหรือไม่ ท่านพิมพ์คำนี้ใส่ในช่องค้นหาในหน้าพระไตรปิฎก แล้วคลิก ค้นหา ถ้าชาดกนี้มีในพระไตรปิฎกเล่มใด ก็จะแสดงผลการค้นให้ท่านทราบว่าชาดกนี้อยู่ในหน้าใด ท่านสามารถเปิดอ่านได้จากตัวเล่มจริง หากท่านไม่มีตัวเล่มพระไตรปิฎกท่านสามารถเปิดหรือ downloadพระไตรปิฎกทั้ง ๙๑ เล่มได้จากในเวปนี้นะครับ
โปรดดูผลการค้นในกรอบถัดไป.....
ผลการค้นปรากฏว่าไม่พบ ภิงสกะชาดก ท่านผู้ชมอาจจำชื่อพระสูตรนี้คลาดเคลื่อน ท่านอาจลองค้นด้วยคำอื่น ท่านไม่จำเป็นต้องพิมพ์ชื่อเต็มของเรื่องที่จะค้น เพราะถ้าท่านสะกดไม่ถูก ก็จะค้นไม่พบ เช่น ถ้าท่านต้องการค้น ภิงสกะชาดก ท่านพิมพ์ ภิงส ผลการค้นจะเป็นดังนี้
[เล่มที่ 74] เล่มที่ 74 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓
ชื่อเรื่อง ข้อ/หน้า ๔. ภิงสจริยา และอรรถกถา (ยุธัญชยวรรค) 24/411
ถ้าท่านพิมพ์ ภิส ผลการค้นจะเป็นดังนี้
[เล่มที่ 60] เล่มที่ 60 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๖
ชื่อเรื่อง ข้อ/หน้า
๕. ภิสชาดก (ปกิณณกนิบาตชาดก) ว่าด้วยการลองใจฤาษี 1921 / 402
ภิสกะชาดกและข้อความดังกล่าวไม่มีในพระไตรปิฎก แต่มีชาดกที่คล้ายกันคือ ภิสชาดก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๖ หน้า 404
มีข้อความไม่ตรงกับข้อความที่ยกมา
[๑๙๓๐] ข้าแต่ท่านพราหมณ์ หญิงใดลักเอาเหง้าบัวของท่านไป ขอให้หญิงนั้นจงเป็นทาสี ไม่สะดุ้งสะเทือนกินของดีๆ ในท่ามกลางคนทั้งปวง ที่มาประชุมกันอยู่ จงเที่ยวโอ้อวดลาภอยู่เถิด
ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์โพสมาให้อ่าน
สรุปว่าไม่มีนะคะ..
ดิฉันอยากทราบว่า ภิกษุผู้ที่มีปกติกล่าวร้ายพระอภิธรรม และชักชวนให้คนหมู่มากคล้อยตาม จะได้ชื่อว่า ทำลายพุทธศาสนาหรือไม่ค่ะ
ผู้ที่กล่าวว่า พระอภิธรรมไม่ใช่พระพุทธพจน์ หรือกล่าวว่า ไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้า ผู้นั้นชื่อว่ากล่าวตู่พระพุทธเจ้า คัดค้านพระญาณของพระพุทธเจ้าดังข้อความที่อรรถกถากล่าวไว้ในพระภิธรรมปิฎก
[เล่มที่ 75] พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ หน้าที่ 63
ผู้คัดค้านพระอภิธรรมชื่อว่า ทำลายชินจักรบุคคลเมื่อคัดค้านพระอภิธรรม ชื่อว่า
ย่อมให้การประหารในชินจักรนี้
ย่อมคัดค้านพระสัพพัญญุตญาณ ย่อมหมิ่นเวสารัชชญาณของพระศาสดา
ย่อมขัดแย้งบริษัทผู้ต้องการฟัง
ย่อมผูกเครื่องกั้นอริยมรรค
จักปรากฏในเภทกรวัตถุ ๑๘ อย่าง อย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นผู้ควรแก่อุเขปนิยกรรม นิยสกรรมตัชชนียกรรม เพราะทำกรรมนั้น จึงควรส่งเธอไปว่า เจ้าจงไป จงเป็นคนกินเดนเลี้ยงชีพเถิด ดังนี้.
