ก่อนหลับไม่หลงลืมสติ...แม้ตื่นก็ระลึกสภาพธรรม
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ในชีวิตประจำวัน ส่วนมากก็จะเพลิดเพลินไปกับรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธัมมารมณ์ จะเห็นว่าอกุศลจิตเกิดมากกว่ากุศลมาก...มากกว่าที่คิดไว้อีก มีหนทางที่จะให้กุศลจิตค่อยๆ เกิดขึ้นแทนอกุศลด้วยการอบรมเจริญสติปัฏฐาน ขณะที่สติเกิดขึ้นพิจารณาใส่ใจที่ลักษณะของนามธรรม และรูปธรรมที่กำลังปรากฏ ขณะนั้นก็ไม่เพลิด-เพลินไป ไม่ติดในรูป เสียง...และธัมมารมณ์ได้เลย ผู้มีปกติอบรมเจริญสติปัฏฐาน แม้สติปัฏฐานยังไม่เกิด แต่เป็นผู้ศึกษาพิจารณาในลักษณะสภาพธรรมเนืองๆ แม้ก่อนหลับไม่หลงลืมสติ เพราะอาจกำลังพิจารณาสภาพธรรมตามที่ได้ฟังได้ศึกษามา แม้ขณะตื่นขึ้นมาก็ไม่หลงลืมสติพิจารณาสภาพธรรมที่กำลังปรากฏได้ ตรงกันข้ามกับผู้ที่ไม่ได้ฟังพระธรรม ไม่ได้อบรมเจริญความเข้าใจในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ก่อนหลับก็หลงลืมสติ แม้ตื่นขึ้นมาก็อาจสงสัยว่า เราอยู่ที่ไหน....เวลาเหลือน้อยเข้ามาทุกขณะที่จะเข้าใจธรรม ท่านอาจารย์เตือนอยู่เสมอว่า คำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจในสิ่งที่มีอยู่จริงๆ ที่กำลังปรากฏขณะนี้ ซึ่งเราไม่เคยรู้มาก่อน ให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงให้ถูกต้อง
ขอกราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ค่ะ
จะพยามยามไม่ประมาทในกุศล รึอกุศล แม้เพียงเล็กน้อย เพราะรู้ว่า ความเพียรเป็น ธรรมะอย่างหนึ่งที่ช่วยทำให้ถึงฝั่ง
ขอขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของคุณ Yongyod ค่ะ
ความเพียร หรือ วิริยเจตสิกนั้นเกิดร่วมกับกุศลจิตและอกุศลจิต ในขณะที่กุศลจิตเกิด ขณะนั้นก็ประกอบด้วยความเพียรคือ เพียรชอบแต่ขณะใดที่อกุศลจิตเกิด ขณะนั้นเป็นความเพียรผิดค่ะ
เชิญคลิกอ่านเพิ่มได้ที่...
พึงทำความเพียรเสียในวันนี้ [ภัทเทกรัตตสูตร]
ปรารภความเพียรมีทั้งอกุศลและกุศล [วัชชิยสูตร]
เราไม่พักอยู่ ไม่เพียรอยู่ ข้ามโอฆะได้แล้ว [โอฆตรณสูตร]
ความเพียร ท่านเรียกว่า อารัมภะ
เชิญคลิกฟังได้ที่...
เวลาเหลือน้อยเข้ามาทุกขณะที่จะเข้าใจธรรม
ขอขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของพี่เมตตา ค่ะ
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตาด้วยครับ
เมื่อสองวันที่ผ่านมา เพื่อนที่เคยได้สนทนากัน ได้บอกว่า จากการที่เคยคิดว่า ไม่รู้จะมีชีวิตไปอยู่เพื่ออะไร ในทำนองว่า ลูกก็โตแล้ว ชีวิตก็ซ้ำซากจำเจ ไม่มีเป้าหมาย แต่หลังจากที่ข้าพเจ้าเคยบอกว่า ก็มีชีวิตอยู่เพื่อการสะสม อบรมเจริญปัญญา เขาบอกว่า เขารู้สึกว่าชีวิตมีค่า มีความหมายขึ้นมาทันที แต่ก็อย่างที่ท่านเจ้าของกระทู้ ได้กรุณาแสดงไว้ในความเห็นที่ ๒ นะครับ
แม้เข้าใจว่า มีชีวิตอยู่เพื่อการอบรมเจริญปัญญา แต่ก็ต้องเป็นไปด้วยความเห็นถูก เข้าใจถูก เพียรถูก ในหนทางปัญญาที่ได้สะสมไว้ จึงจะเป็นที่พึ่งอย่างแท้จริงของแต่ละบุคคล ในสังสารวัฏฏ์ครับ
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านครับ
ขอขอบคุณและอนุโมทนาครับ
หลับ...ตื่นขึ้นมาฟังธรรม...จนกว่าปัญญาจะรู้ว่าชีวิตนี้มีแต่ธรรม
