ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๐๓๔

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

[ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๓๔]

* กิเลส เกิดขึ้นแม้เพียงคราวเดียว ด้วยอำนาจของโลภะ ย่อมแก้หลุดได้ยาก ยังจะให้แก้ยากๆ ต่อไป หลุดยากๆ ต่อไปอีก หรือเริ่มระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏทันที เพราะนั่นเป็นหนทางเดียวจริงๆ ที่จะละโลภะได้ นอกจากนั้นแล้วไม่มีทางอื่นเลยที่จะละอกุศลธรรมทั้งหลายได้

* วันหนึ่งพูดมาก ควรที่จะพิจารณาว่า ถ้าไม่เป็นประโยชน์แล้ว แม้ว่าเป็นความจริง ก็ไม่ควรที่จะพูด

* การที่จะดับกิเลสเป็นเรื่องยาก แต่ก็มีหนทางที่จะอบรมเจริญปัญญาที่จะดับกิเลสได้ มีทางที่ปัญญาจะเจริญขึ้น จนกระทั่งสามารถจะหมดความสงสัยในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องยาก แต่ไม่มีหนทาง เป็นเรื่องยาก แต่มีหนทางซึ่งไม่พ้นวิสัยที่จะค่อยๆ อบรมเจริญไป

* เมื่อได้กระทำอกุศลกรรมแล้ว จิตใจเป็นทุกข์เศร้าหมองมาก ที่ได้เผลอทำสิ่งที่ เป็นอกุศลกรรมลงไป ไม่สบายใจเลยแม้แต่น้อย ในขณะที่ทำอกุศลกรรม ต้องเป็นในขณะที่ไม่รู้สึกตัว ไม่ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ ไม่ใช่กุศลในขณะนั้น ปราศจากการระลึกที่จะรู้ว่าขณะนั้นเป็นอกุศล

* พระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นแสงสว่างที่ทำให้ทุกคนรู้จักตนเองดียิ่งขึ้น ซึ่งก็จะต้องเป็นผู้ที่พิจารณาโดยละเอียด จึงจะได้รับประโยชน์จากพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดง

* อย่าไปชื่นชมกับคำที่ไม่รู้จัก ถ้าไปชื่นชมอย่างนั้น แสดงว่ากำลังชื่นชมกับความไม่รู้

* ถ้าเห็นดิรัจฉานเกิดใหม่ จะรู้ไหมว่า เคยเป็นใครที่เรารู้จัก ย่อมเป็นได้ เพราะฉะนั้นจะทำให้เรามีเมตตาจิตกับสัตว์ดิรัจฉานได้เพิ่มขึ้น เพราะว่าอาจจะเคยเป็นผู้มีอุปการคุณในชาติหนึ่งชาติใดก็เป็นได้ แทนที่จะคิดเบียดเบียนหรือประทุษร้าย ไม่ควรที่จะมีความคิดไม่ดีกับใครๆ เลย เพราะเหตุว่าเป็นโทษสำหรับตนเอง และโทษนี้ถ้าเป็นอกุศลกรรม ก็จะทำให้เกิดในอบายภูมิได้ทีเดียว

* ขณะที่โกรธ ไม่ใช่มิตร ขณะที่หวังร้าย ไม่ใช่มิตร ขณะที่เป็นอกุศลทั้งหมด ไม่ใช่มิตร

* ขณะที่หวั่นไหว ขณะนั้นขาดทุน เพราะเป็นอกุศล ความไม่ดีของตนเอง ใครจะไปรู้ดียิ่งกว่าตนเอง แสวงหาหนทางที่ผิด โลภะและความเห็นผิด ย่อมเพิ่มมากยิ่งขึ้น ไม่ประมาทในการฟังพระธรรม

* ละอายที่จะไม่รู้ จึงฟังพระธรรม

* ไม่ประมาทพระธรรมว่าง่าย

* ฟังพระธรรมให้เข้าใจ ปลอดภัยที่สุด

* ไม่มีอะไรจริงยิ่งไปกว่าสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้

* ถ้าธรรม ง่าย คงจะไม่มีพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงโดยละเอียดโดยประการทั้งปวง ตลอด ๔๕ พรรษา แต่ที่เป็นอย่างนี้เพราะธรรม ไม่ง่าย

* ประโยชน์ของการฟังพระธรรม อยู่ที่ความเข้าใจ

* ขณะนี้มีโอกาสที่จะได้ฟังพระธรรม ก็ควรที่จะได้ฟัง เพราะขณะต่อไป ไม่แน่ว่าจะได้ฟังหรือเปล่า?

* สิ่งที่มีจริงๆ เป็นจริงแต่ละหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตนเลย

* ขณะที่เข้าใจ ขณะนั้นกำลังเป็นอิสระจากการถูกผูกไว้ด้วยความไม่รู้

* เกิดเป็นมนุษย์ ดี ที่มีโอกาสได้ฟังและเข้าใจพระธรรม

ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ ๓๓ ได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๓๓

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...