(เกือบ) ถอดใจ ... ที่อินเดีย 7 กุสินารา สถานที่ดับขันธปรินิพพาน
กุสินารา สถานที่ดับขันธปรินิพพาน
ออกจากโรงแรมตอนเที่ยงตรง เดินทางผ่านด่านเนปาลเข้าอินเดีย ระหว่างรอพิธีการขอเข้า เมือง พ่อค้านำสินค้ามาเสนอขายทางหน้าต่างรถมากมาย ต่อรองราคาด้วยภาษามือกันในรถ มีคนซื้อด้วย และคนขายก็ติดตามรถพวกเราไปจนถึงวัดไทย 960 ที่แวะเข้าห้องสุขาและรับ ประทานโรตีทอด อารีดอย
วัดไทยวันนี้ดูกว้างขวางขึ้น ห้องน้ำก็มากขึ้น และมีของขายตั้งแต่หน้าวัด ที่ขายดีมาก คนมุงกันแน่นหน้าร้าน เพราะเป็นที่ขายของฝากแห่งแรกที่พบ ที่วัดนี้ คณะเราบัส 4 มีทานบดี ผู้เป็นใหญ่ในการทำทาน มีอัธยาศัยในการทำทานอย่างรวดเร็ว ได้ถวายเงิน 20,000 บาท เพื่อบำรุงวัด อนุโมทนาในทานกุศลที่ทำบ่อยๆ เนืองๆ จนเป็นอุปนิสัย
จึงไม่น่าแปลกใจว่าจะจับทำธุรกิจอะไร ก็ประสบความสำเร็จไปหมด เพราะได้รับผลของ กุศลที่ทำไว้แล้ว ใครจะเลียนแบบก็ไม่ประสบความสำเร็จเท่า แต่ละคนก็เป็นแต่ละหนึ่งจริงๆ แม้เห็น ได้ยินสิ่งเดียวกันก็คิดนึกต่างกันออกไป ได้ยินพระท่านประกาศเชิญบริจาคเพื่อสร้าง วัด บางคนก็คิดเป็นกุศล บางคนก็คิดเป็นอกุศล ตามการสะสม เปลี่ยนแปลงใครไม่ได้จริงๆ แม้แต่ตัวเองที่รู้ว่า คิดอย่างนี้ไม่ดี พูดอย่างนี้ไม่ดี ทำอย่างนี้ไม่ดี อยากจะแก้ไข ปรับปรุง ตัวเอง แต่พอมีเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงๆ ก็คิด ทำ พูดอย่างที่เคยชิน เพราะเป็นเราจึงเปลี่ยน แปลงปรับปรุงไม่ได้ จนกว่าจะฟังพระธรรมเข้าใจ เป็นปัญญาที่ค่อยๆ เจริญขึ้น รู้ว่า ไม่มีเรา มีแต่ธรรมะที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย คือการสะสมมาเนิ่นนาน เมื่อรู้ความจริงอย่างนี้ ความ ติดข้องในความเป็นเรา ก็จะลดน้อยลง รู้ว่าเป็นสภาพธรรมะแต่ละอย่าง ที่เกิดแล้วดับไป อย่างรวดเร็ว จะหาความเป็นเรา ความเป็นตัวตน จากสิ่งที่เกิดแล้วดับไปจากที่ไหน
วิทยากรประจำรถเล่าเรื่องสถานที่สำคัญต่างๆ ที่จะไปเยี่ยมชมในกุสินารา พร้อมกับเล่ามหา ปรินิพพานสูตร เมื่อก่อนพระพุทธเจ้าจะเสด็จนิพพานนั้น พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงตั้งสาวกองค์ ใดให้รับตำแหน่งเป็นพระศาสดาปกครองพระสงฆ์สืบต่อจากพระองค์เหมือนพระศาสดาใน ศาสนาอื่น เรื่องนี้ก็ไม่มีพระสงฆ์องค์ใดทูลถามพระพุทธเจ้า แต่พระพุทธเจ้าก็ตรัสสั่งพระสงฆ์ ไว้ชัดเจนก่อนจะนิพพาน ตรัสบอกพระอานนท์ว่า "ดูก่อนอานนท์ ธรรมก็ดี วินัยก็ดี ที่เราได้ แสดงไว้ และบัญญัติไว้ด้วยดีนั่นแหละจักเป็นพระศาสดาของพวกท่านสืบแทนเราตถาคต เมื่อ เราล่วงไปแล้ว"
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสปัจฉิมโอวาทครั้งสุดท้ายก่อนจะดับขันธปรินิพพานว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เราขอเตือนพวกท่านให้รู้ว่า สังขารทั้งหลายมีอันความเสื่อมสิ้นไปเป็นธรรมดา ท่านทั้ง หลายจงยังประโยชน์ตนและและประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด" หลังจากนั้นไม่ได้ตรัสอะไรอีกเลย จนกระทั่งนิพพานในยามสุดท้ายของคืนวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ หรือวันเพ็ญวิสาขะ ณ ภายใต้ต้นสาละทั้งคู่ที่ออกดอกบานสะพรั่งเป็นพุทธบูชานั่นเอง หมดเวลาบรรยายธรรมตามที่ตกลงกันไว้ คือ ไม่เกิน 4 ชั่วโมง แม้วิทยากรจะเตรียมมาพูดทั้ง วันก็ตาม ท่านบอกว่า ได้ประโยชน์จากการเตรียมตัว คือ ตนเองได้เข้าใจเรื่องราวของสถานที่ ปรินิพพานก็เพียงพอแล้ว เมื่อมีผู้สนใจมาถามก็สามารถตอบให้เป็นประโยชน์ได้
เดินทางยาวนานเหมือนเดิม แม้ถนนหนทางสร้างเสร็จแล้วจะดีขึ้น ดูกว้างขวางสะอาด แต่มี ขบวนรถบรรทุกขนาดใหญ่มากมายจอดเต็ม 2 ข้างทาง รถที่แล่นอยู่ก็ไม่เป็นระเบียบ แล้วแต่ ทางไหนจะว่าง ต่างคนก็บีบแตรขอทาง ผ่านโครักกปูร์ เมืองใหญ่ แล้วพลบค่ำก็ถึงกุสินารา พักที่โรงแรมรอยัล เรสซิเดนซี กุสินารา ที่ไม่เคยมาพัก เพราะปกติจะพักที่นิกโก้ โลตัสที่รั้ว ติดกันอันเก่าแก่ หลับตาเห็นภาพห้องพักใหญ่โตและรายการอาหารได้เลย นอกจาก 2 โรงแรมนี้แล้ว ยังมีอีกแห่งหนึ่ง คือ โรงแรมอิมพีเรียลที่มีขนาดเล็กกว่า อยู่ห่างออกไป แต่ก็ สามารถเดินถึงกันได้ เมื่อถึงกุสินาราแล้ว บางท่านยังแข็งแรงเดินไปเยี่ยมชมวัดไทยกุสินารา เฉลิมราชย์ที่อยู่ติดกัน และมีร้านขายของฝากอีกเช่นเคย
รุ่งขึ้นออกเดินทางไปสาลวโนทยาน ที่ไม่ไกลนัก (รายละเอียดเล่าไว้แล้วใน อินเดีย ... แดน พุทธภูมิ) เพื่อกราบนมัสการสถานที่ปรินิพพาน หลังมหาปรินิพพานวิหาร ที่เป็นเจดีย์ที่กำลัง ต่อเติมให้สูงขึ้น โดยวัดพม่าที่อยู่ติดกัน (อันนี้เดาเอา เพราะเป็นศิลปะแบบพม่า) เวียนเทียน ประทักษิณและห่มผ้ารอบพระเจดีย์ จะเห็นความร่วมมือร่วมใจของคณะ เมื่อห่มผ้าพระเจดีย์ เสร็จ จะเห็นพระเจดีย์สีทองน่าเลื่อมใสยิ่งนัก (มีคลิปที่ท่านพลเอก พหล จันทรประภา ตา กล้อง กิตติมศักดิ์ประจำบัส 3 4 และ 5 ถ่ายไว้ประกอบด้วย โดยคุณวันชัย ภู่งาม ตากล้องและ ประชาสัมพันธ์ของมูลนิธิกรุณาใส่ให้ เพราะมีหน้าที่เขียนอย่างเดียว ทำอย่างอื่นไม่เป็นเลย ต้องอาศัยความร่วมมือของหลายฝ่าย โดยเฉพาะคุณวันชัย แม้ไม่ได้ร่วมเดินทางไปด้วย แต่ก็ สามารถนำภาพที่สมาชิกหลายท่านส่งมาให้เผยแพร่ให้ผู้อ่านได้ทราบข่าวอันเป็นกุศลของ คณะผู้เดินทางด้วย ขอกราบขอบคุณและอนุโมทนาทุกท่านค่ะ)
ได้เข้าไปนมัสการพระพุทธรูปปางปรินิพพานในวิหารด้านหน้า และคุณดาและคุณสุภา ธรรม เสน สมาชิกบ้านธัมมะที่อยู่ไกลที่สุด คือ อยู่รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา นำผ้าสีเหลืองทอง มาห่มพระพุทธรูป และคุณเต้ยก็นำผ้าลูกไม้สีเหลืองสวยงามมาห่มทับอีกที สวยมากจริงๆ เป็น พุทธบูชา
และก็พากันไปเวียนเทียนประทักษิณรอบมกุฎพันธนเจดีย์ สถานที่ถวายพระเพลิง และห่มผ้าสี ทองรอบพระเจดีย์อีกครั้ง เป็นอันจบการนมัสการกุสินารา สถานที่ปรินิพพาน สังเวชนียสถาน แห่งที่ ๒ ที่กระตุ้นเตือนให้ระลึกถึงความเป็นธรรมดาของสรรพสิ่งทั้งหลาย ที่ไม่มี แล้วมี แล้ว หามีไม่ แม้แต่ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐ ผู้ยิ่งใหญ่กว่าเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ผู้ทรง บริสุทธิ์จากกิเลสทั้งปวง ผู้ทรงมหากรุณาคุณต่อสัตว์โลกอย่างสูงสุด ก็ยังต้องทรงดับขันธ ปรินิพพานไป เหลือไว้แต่พระธรรมวินัยที่จะเป็นตัวแทนของพระองค์ให้พวกเราได้ศึกษาเพื่อ รู้จักพระองค์ยิ่งขึ้นตามความเข้าใจของแต่ละคน และสังขารทั้งหลายของสรรพสัตว์ทั้งปวง รวมทั้งเราด้วยก็จะต้องเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน จึงไม่ควรประมาทในการศึกษาธรรมะให้เข้าใจยิ่ง ขึ้น ให้ประโยชน์ตนถึงพร้อมบริบูรณ์ เป็นการปฏิบัติตามพระปัจฉิมโอวาทของพระองค์
... อ่านตอนต่อไป ...
(เกือบ) ถอดใจ ... ที่อินเดีย 8
... อ่านย้อนหลัง ...
(เกือบ) ถอดใจ ... ที่อินเดีย 6
(เกือบ) ถอดใจ ... ที่อินเดีย 5
(เกือบ) ถอดใจ ... ที่อินเดีย 4
(เกือบ) ถอดใจ ... ที่อินเดีย 3
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
รออ่านตอนที่๘นะคะ
อ่านและชมภาพแล้วปิติใจจริงค่ะ
จะหาโอกาสไปอีกค่ะ
