ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ พระมหาเจดีย์รุวันเวลิเสยะ ประเทศศรีลังกา ๒๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๓
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ข้าพเจ้าขอตั้งชื่อกระทู้นี้ เพื่อกราบบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ผู้เป็นยิ่งกว่ากัลญาณมิตรในอัตตภาพนี้ของข้าพเจ้า ตามวลีที่ท่านอาจารย์เคยกล่าวไว้บ่อยๆ ช่วงหนึ่งว่า "...ณ กาลครั้งหนึ่ง..." อันเป็นวลีที่ลึกซึ้งยิ่ง ยากบรรยาย ในสังสารวัฏฏ์ของแต่ละบุคคล ภาพทั้งหลายที่ท่านจะได้เห็นต่อไปนี้ เป็นไปเพื่อการระลึกว่า ณ กาลครั้งหนึ่ง ในสังสารวัฏฏ์ ที่พระมหาเจดีย์ รุวันเวลิเสยะ อันยิ่งใหญ่ ณ เกาะศรีลังกานี้ มีภาพความทรงจำที่สวยงาม และการสั่งสมที่มีค่ายิ่งของมหากุศลจิตในแต่ละบุคคล ด้วยความคารวะ และ กราบอนุโมทนาทุกๆ ท่านขอรับ
กราบอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ
..........
และ ขอเชิญคลิกชมกระทู้ทั้งหมดของการเดินทางไปศรีลังกา ได้ที่นี่ครับ
ไปแสวงหาอะไรที่ศรีลังกา ตอนที่ ๑ โคลอมโบ-โปโลนนารูวา
ไปแสวงหาอะไรที่ศรีลังกา ตอนที่ ๒ มหินตาเล-อนุราธปุระ
ไปแสวงหาอะไรที่ศรีลังกา ตอนที่ ๓ สิกิริยา-ถ้ำดัมบูลลา-พระเขี้ยวแก้ว
ไปแสวงหาอะไรที่ศรีลังกา ตอนที่ ๔ สวนพฤกษ์ศาสตร์ เพลาดินียา-เมืองนูวาราเอลิย่า
ไปแสวงหาอะไรที่ศรีลังกา ตอนที่ ๕ (จบ) วัดสำคัญๆ ในกรุงโคลอมโบ
ท่านผู้จัดทำสื่อบุญในครั้งนี้
ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่พระมหาเจดีย์รุวันเวลิเสยะ ประเทศศรีลังกา
ขอกราบเท้าอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
และ ขอกราบอนุโมทนาในมหากุศลจิตในแต่ละบุคคล ด้วยความคารวะ ทุกๆ ท่านค่ะ
ขอกราบอนุโมทนาด้วยค่ะท่านอาจารย์สุจินต์ ยังดูแข็งแรงมากนะคะ
กราบอนุโทนาท่านอาจารย์และทุกๆ ท่านค่ะ
เห็นภาพแล้ว เกิดความปิติมากมายนัก
ขออนุโมทนาในกุศลธรรมที่ท่านอาจารย์สุจินต์และสหายธรรมในโอกาสได้ไปบูชา มหาเจดีย์รุวันเวลิเสยะในครั้งนี้ และขอขอบคุณและอนุโมทนา คุณวันชัยที่ให้โอกาสได้รับอารมณ์อันโอฬารในการบูชามหาเจดีย์ด้วยดอกไม้และผ้า
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าและกราบอนุโมทนา ท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์
และ สหายธรรมที่ได้โอกาสอันยิ่ง ในการร่วมเจริญกุศล ณ มหาเจดีย์รุวันเวลิเสยะ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ธรรมอย่างหนึ่งเมื่อเกิดขึ้นในโลกย่อมเกิดขึ้นเพื่อเกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก
เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมากเพื่อประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก เพื่อเกื้อกูล
เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ธรรมอย่างหนึ่งเป็นไฉน คือ สังฆสามัคคี
ความพร้อมเพรียงของหมู่ให้เกิดสุข
ขออนุโมทนาในกุศลเจตนา ของ คุณวันชัย๒๕๐๔ หลังเสพอารมณ์ในกระทู้นี้แล้ว...เป็นกุศล...ค่ะ
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ
ภาพสวยจริงๆ ค่ะ แต่ยังไม่งามเท่ากุศลจิตของทุกท่านที่พร้อมเพรียงกันบูชาพระเจดีย์
ด้วยดอกบ้วและผ้าค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ข้าพเจ้าขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาสำหรับผู้ที่ช่วยเหลือ เตรียมการวางแผน ก่อนมาศรีลังกาหลายเดือนว่าควรจะผูกผ้าอย่างไรและผู้ที่ร่วมออกค่าใช้จ่าย ร่วมบุญในผ้าบูชาพระมหาเจดีย์และทุกท่านได้ร่วมช่วยเหลือในการพันผ้าพระมหาเจดีย์จนสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อครับ ขอกราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ที่มีกุศลเจตนาให้สหายธรรมทุกท่านได้มีการบูชาด้วยการคลี่ดอกบัวบูชาพระมหาเจดีย์ ด้วยกุศลวิริยะของทุกท่านด้วยจิตศรัทธาของทุกท่าน กุศลย่อมเจริญขึ้นทั่วหน้า พร้อมทั้งบูชาพระมหาเจดีย์ คือพระพุทธเจ้า ท้ายสุดด้วยการสนทนาธรรมอันเป็นธรรมบูชา อันเป็นการบูชาสูงสุด ณ พระมหาเจดีย์รุวันเวลิสายาครั้งนี้ จึงเป็นกุศลที่ข้าพเจ้าเกิดปีติปราโมทย์กว่าครั้งใดๆ ที่ข้าพเจ้าได้กระทำมา ขออนุโมทนาคุณวันชัยนำภาพมาให้ดูอีกครั้ง อันยังปีติโสมนัสให้เกิดกับข้าพเจ้า ขอให้ท่านทั้งหลายใช้มือ ใช้เท้าให้เป็นประโยชน์ คือการเจริญกุศลทุกประการครับ ขออนุโมทนาทุกท่าน ณ ที่นี้ครับ
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 84
ชนเหล่าใดย่อมอนุโมทนา หรือช่วยเหลือในทักขิณาทานนั้น ทักขิณาทานนั้น ย่อมไม่มีผลบกพร่อง เพราะการอนุโมทนาหรือการช่วยเหลือนั้น แม้พวกที่อนุโมทนาหรือช่วยเหลือ ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งบุญ
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ธรรมทุกท่าน ซึ้งใจครับไม่ทราบจะบรรยายได้อย่างไร
ภาพสวยมากครับพี่ผมไม่รู้จะบรรยายยังไง เพราะอยู่ในเหตุการณ์ด้วย จดจำคำของท่านอาจารย์ที่นั่งพับดอกบัวด้วยได้อย่างแม่นยำมีมือมีเท้าไว้บูชาคุณพระรัตนตรัย คำนี้ซึ้งกินใจ สุดประมาณ (น้องตองน่ารักมาก แจกน้ำและขนมที่รถเราทุกวันเลย) เราเปิดกลีบดอกบัว ที่ไม่เคยทำกันมาก่อน อาศัยจำมาจากชาวศรีลังกาที่ขายดอกบัวให้ที่เจดีย์ ที่พระมหินทเถระประทับบาทไว้ วันนั้นเป็นวันที่อากาศร้อน เราเดินทางในตอนเช้าบูชาพันผ้าทองรอบพระเจดีย์ บูชาพระนลาฏที่พระมหาเสยะเจดีย์ บูชาต้นพระศรีมหาโพธิ์ ซึ่งเราได้มาใกล้ลำต้น และ กราบเจดีย์ที่ประดิษฐานพระรากขวัญ จนสุดท้ายเราก็มาถึงเจดีย์รุวันเวลิสยา เป็นตอนเย็น ยกผ้าใบมาปูเป็นที่นั่งพื้นหินนั้นร้อนจนแผ่ความร้อนเข้ามาผ่านผ้าใบ แต่มีลมเพราะจำได้ว่าเราต้องนำกระเป๋า มาทับผ้าใบรองพื้นไม่ให้ปลิว เราช่วยกันนั่งคลี่ดอกบัว
จากหนึ่งดอกเป็น หลายๆ ดอก ช่วยกันใส่ไว้ในใบไม้ใหญ่ ที่ไว้รองดอกบัว เมื่อดอกบัวที่คลี่ออกเต็ม ก็มีท่านยกดอกบัวที่เสร็จแล้วนำไปบูชารอบพระเจดีย์ ส่วนบางท่านก็ช่วยกันบูชาผ้าพันรอบพระเจดีย์ ซึ่งพี่เต้ยนำมา ซึ่งผ้านั้นเสร็จก่อน ดอกไม้ที่บูชาแม้ชาวลังกาเองก็มาช่วยคลี่ดอกบัว มีอาจารย์อรรณพคอยบอกว่าครบรอบหรือยัง จนในที่สุดสำเร็จครบรอบ ผมจำได้ว่ามีเด็กชายศรีลังกาเล็กๆ คนหนึ่งก็มาช่วยเรียงดอกบัวของพวกเราที่อยู่รอบพระเจดีย์ ผมเองนั่งใกล้อาจารย์นิภัทรคอยเล่าเกี่ยวเรื่องธรรม พร้อมกับคลี่ดอกบัวไปด้วยมีคุณวีระนั่งถามอาจารย์นิภัทรอยู่ด้วยแล้ว ก็มีคุณแพนเข้ามาช่วยพับดอกบัว ทุกคนนั่งคลี่ดอกบัว เมื่อดอกบัวครบที่สุด ก็สนทนาธรรม ท่านอาจารย์สุจินต์ตอบคำถามคุณป้าอรวรรณเรื่องมีมือมีเท้าไว้บูชาพระรัตนตรัย เป็นภาพงดงามน่าจดจำสูงสุด สิ้นสุดการสนทนา ท่านอาจารย์นำพวกเราประทักษิณรอบพระเจดีย์ 3 รอบ บูชาคุณพระรัตนตรับ ที่พื้นหินนั้นอุ่นแล้ว ฟ้าเริ่มมืดแล้วงดงามเกินคำบรรยาย ยังไงถ้าผมลำดับเหตุการณ์ผิด ผู้ที่ไปก็ช่วยติเตียนด้วยครับ ส่วนนี้เป็นความจำผมเอง ซึ่งอาจจะคลาดเคลื่อนได้
กราบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ค่ะ และขออนุโมทนากับคุณวันช้ย ที่ได้ถ่ายรูปสวยๆ เมื่อดูแล้วทำให้ระลึกถึงความรู้สึกปิติยินดีมากๆ ในวันนั้นท่ีพระมหาเจดีย์รุวันเวลิเสยะ เริ่มตั้งแต่ไปถึงมหาเจดีย์ ปูผ้ารองนั่ง และคลี่ดอกบัว ในสภาพอากาศ
ที่คลึ้มฟ้าคลื้มฝน แต่ทุกๆ คนก็มีความสุขในการคลี่ดอกบัวหลายพันดอก และช่วยกันจัดเรียงรอบเจดีย์จนเต็มรอบ เป็นภาพที่งดงามมากๆ แม้ภาพวันน้ันเป็นอดีตไปแล้ว แต่พอได้เห็นภาพในวันนั้นอีกคร้ังก็ห้ามใจไม่ให้รู้สึกปิติสุขอีกคร้ังไม่ได้ ....ขออนุโมทนาทุกๆ คน ด้วยค่ะ