เห็นการเกิดดับ
การปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน และ เห็นการเกิดดับนั้น คือเห็นอย่างไรคะ
ตามหลักพระธรรมแสดงว่า ผู้ที่อบรมเจริญสติปัฏฐาน จนปัญญามีกำลังคมกล้า จนถึงระดับวิปัสสนาญาณ ปัญญาย่อมแทงตลอดในนามธรรมและรูปธรรม ตามความเป็นจริงของนามและรูปก็คือเกิดดับทุกขณะอย่างรวดเร็ว วิปัสสนาญาณที่ ๓ - ๔ ย่อมแทงตลอดในความเกิดและความดับของนามธรรมและรูปธรรม ตามความเป็นจริง ท่านเปรียบเหมือนบุคคล เห็นเมล็ดงาที่กำลังถูกคั่วในกระทะอันร้อน ย่อมแตกดับไป ฉะนั้น ... คือ เป็นเรื่องของปัญญาญาณ ที่เข้าไปรู้แจ้งเห็นจริง ถ้ายังไม่ถึง ก็ยังไม่แจ่มแจ้งครับ
อะไรเกิด? อะไรดับ? และเห็นอะไร? ความไม่รู้ปิดบังธรรมะตามความเป็นจริง ถ้าไม่ฟังพระธรรม การอบรมปัญญาเพื่อเป็นปัจจัยให้รู้ธรรมะที่มีในขณะนี้ตามความเป็นจริงย่อมมีไม่ได้ ธรรมะเกิด ธรรมะดับ ด้วยปัญญาที่เห็นถูกตามความเป็นจริง สิ่งที่มีจริงทั้งหมดเป็นธรรมะ ถ้าไม่รู้ลักษณะธรรมะที่กำลังปรากฏในขณะนี้ การที่ปัญญาจะรู้การเกิดและดับไปของธรรมะจะมีได้อย่างไร เพราะหลงลืมสติเป็นปกติ ขณะนี้มีธรรมะใดกำลังปรากฏ? หรือว่ามีแต่สัตว์ บุคคล ตัวตน ปรากฏเป็นอารมณ์ แล้วจิตขณะนั้นเป็นอย่างไร? ติดข้อง หรือขุ่นเคืองใจ หรือไม่รู้ตามความเป็นจริง ก็เป็นปกติ เป็นอกุศลมากกว่าเป็นกุศลในชีวิตประจำวัน
สติ จึงมีประโยชน์ในที่ทั้งปวง เพราะขณะนั้น มีธรรมะเป็นอารมณ์ของสติที่ระลึก และ ปัญญาที่เห็นตามความเป็นจริง ธรรมะคืออะไร? ธรรมะอยู่ที่ไหน? ธรรมะจึงเป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง นี้ทุกข์
การรู้ลักษณะธรรมะที่กำลังปรากฏในขณะนี้นั้น รู้หยาบหรือรู้ละเอียด หรือรู้ว่ายังมีความยินดีพอใจ รู้ว่ายังติดข้องขุ่นเคืองใจอยู่ครับ?
กราบขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้ครับ
การรู้ลักษณะธรรมะที่มีจริง ที่กำลังปรากฏในขณะนี้ ไม่พ้นไปจากนามธรรมกับรูปธรรม รู้แข็ง ไม่ใช่แข็ง เห็น ไม่ใช่สิ่งที่ปรากฏทางตา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
ดิฉันเป็นผู้ปฏิบัติใหม่ค่ะ ปฏิบัติเป็นจริงเป็นจังมา ๒ เดือนแล้ว ก่อนหน้านี้ พยายามทำสมาธิ โดยกำหนดลมหายใจ แต่ทำได้ไม่นานก็มีนิวรณ์มากมายเกิดขึ้น จนเกือบท้อ จนกระทั่งเดือนที่แล้ว ได้ไปต่างประเทศและมีเวลาอยู่คนเดียว และได้อบรมจิตตนเองด้วยเทปธรรมะเกี่ยวกับสติปัฏฐาน ๔ และน้อมจิตลองปฏิบัติดู ๒ อาทิตย์ ปรากฏว่า วันที่ ๓ ของการลองปฏิบัติดู ดิฉันได้เปิดเทปธรรมะคู่ไปด้วย
คำถามค่ะ
ดิฉันเริ่มจากกำหนดลมหายใจ แต่ทำได้ไม่นาน จิตได้รู้สึกเห็นเวทนาทั้งกาย และใจ ตลอดเวลาไปทุกส่วน และเกิดตรงนั้นตรงนี้ บางทีรู้สึกทางนี้ยังไม่ทันดับไป ก็เกิดที่ใหม่แทรกมาตลอดเวลา แม้กระทั้งเวทนาเล็กมากๆ เช่นกล้ามเนื้อเต้นเบาๆ หรือความรู้สึกเหมือนมีไฟฟ้าชอร์ตเล็กๆ ภายในเนื้อ และบางทีมีเวทนาทางจิตเกิดขึ้น เป็นกุศลและอกุศล บางทีสลับกันไป มันเกิดและดับเร็วมาก เหมือนจิตรู้สึกตลอดเวลาเหมือนเรดาร์เลยค่ะ แต่จิตรู้สึกเฉยๆ กับเวทนาที่เกิดกับกาย ดิฉันไม่ได้คิดเองนะคะ มันมาจากความรู้สึกล้วนๆ ดิฉันก็ไม่รู้ว่าที่ปฏิบัติมาถูกต้องแล้วหรือไม่ เพราะไม่ได้ไปเรียนที่ไหนเป็นจริงเป็นจัง แค่มีโอกาสไปปฏิบัติธรรม ที่วัดพระราม ๙ และแสงธรรมส่องชีวิต และถูกจริต ฟังธรรมจาก หลวงพ่อวัดมเหยงค์ค่ะ ตอนนี้ดิฉันต้องนั่งวิปัสสนา เช้าเย็นประมาณ ๒ ชั่วโมง และตอนนี้ เวลาดิฉันมีสิ่งมากระทบทางอายตนะทั้ง ๕ ดี ไม่ดี ชอบหรือไม่ชอบ โดยเฉพาะเริ่มเกิด โทสะ โมหะ หรือ โลภะ จะมีบางสิ่งเตือนเราว่าตอนนี้เกิดโมหะแล้วนะ ดิฉันก็สามารถหยุดมัน ก่อนที่จะแสดงออกทาง กาย วาจา ใจ แต่ก็ไม่ตลอดเวลา บางทีก็ลืม แต่จะเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง ดิฉันเปลี่ยนไปมากจากเป็นคนที่มีโทสะจริตแรงมาก ตอนนี้ฟังธรรมะเกือบจะทั้งวันที่มีเวลา และเวลาว่างกิจกรรมของดิฉันคือนั่งวิปัสสนาค่ะ และเมื่อวานนี้ดิฉันรู้สึกว่า ดิฉันรู้สึกสิ่งเล็กๆ ในกายเคลื่อนไหวตลอดเวลา รู้สึกไปทั้งตัว เช่น เนื้อเต้นเล็กๆ ตรงนั้นตรงนี้ ร้อน เย็น ฯลฯ
ดิฉันมีคำถามค่ะ
ปฏิบัติถูกทางหรือไม่คะ บางครั้งก็เกิดความสงสัย เพราะไม่มีครูสอนโดยตรง เรียนเองกับ cd มีคำถามก็ไม่รู้จะถามใคร เพราะบางอย่างมันยากมากที่จะอธิบายเป็นคำพูด ตอนนี้เวลาเข้าสมาธิ เมื่อมีเวทนาเกิดขึ้น เหมือนมีทั้งหมด ๓ สิ่ง แสดงอยู่ เช่นปวดขา ดิฉันเห็นโดยจิต รูปคือขา แต่มีความปวดต่างหากค่ะ และจิต เช่นจิตกำลังกลัว แต่มีอีกสิ่งหนึ่งรู้ว่า จิตกำลังกลัวอยู่ พอตัวนี้เกิด จิตก็หายกลัวเลย ในเวลาที่ถูกตัวนี้รู้ไม่นาน
ขอโทษด้วยค่ะ ที่เล่ามายืดยาว แค่อยากมั่นใจว่า เดินมาถูกทางหรือไม่เท่านั้น
เรียนความเห็นที่ 11 ครับ
เชิญคลิกอ่านที่นี่นะครับ
จะเริ่มปฏิบัติธรรมในขั้นสูงต้องเริ่มอย่างไรครับ สาธุ ...
เชิญคลิกฟังที่นี่ครับ
เพื่อปฏิบัติผิดหรือเพื่อปฏิบัติถูก
