กินเนื้อสัตว์
การกินเนื้อสัตว์ เป็นบาปหรือไม่
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าเสวยเนื้อด้วย แต่ทรงเสวยเนื้อบริสุทธิ์โดยส่วน ๓ คือ ไม่ได้เห็นเขาฆ่าเพื่อตน ไม่ได้ยินเขาฆ่าเพื่อตน และไม่ได้สงสัยที่เขาฆ่าเพื่อตน และไม่ทรงเสวยเนื้อบางประเภท ที่ไม่สมควรที่จะทำให้เกิดความไม่เลื่อมใสในหมู่สงฆ์ และเป็นอันตรายกับชีวิตพระภิกษุ ครับ
ส่วนพระเวสสันดร บวชเป็นฤาษีอยู่ในป่า ทานแต่ผลไม้ แต่ไม่ได้หมายความว่า เมื่อพระเวสสันดร ทานแต่ผลไม้ เมื่อเป็นฤาษี ไม่ทานเนื้อสัตว์ จะเป็นการแสดงว่าไม่ควรทานเนื้อสัตว์ ครับ เพราะ พระเวสสันดร ยังเป็นปุถุชน ยังไม่มีปัญญาที่จะรู้สรรพสิ่ง เหตุผลทั้งหมด ดังเช่นพระพุทธเจ้า ซึ่งพระพุทธเจ้าได้แสดงไว้แล้วครับ ใน อามคันธสูตร ว่า เนื้อสัตว์ ไม่ใช่กลิ่นดิบ แต่ กิเลส การกระทำที่ไมดีต่างหาก คือกลิ่นดิบ เพราะฉะนั้น สิ่งที่ทำให้เศร้าหมอง และ ควรละ คือ กิเลส ไม่ใช่ประเภทของอาหาร และ สัตว์จะบริสุทธิ์ได้ ก็เพราะ ปัญญา ไม่ใช่ เพราะประเภทของอาหาร เป็นสำคัญ ครับ
ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา
เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงว่า กลิ่นดิบนั้น ไม่ใช่กลิ่นของเนื้อ ไม่ใช่กลิ่นของปลา ไม่ใช่กลิ่นของอาหาร แต่กลิ่นดิบนั้น เป็นกลิ่นของกิเลส ตราบใดที่ยังมีกิเลสอยู่ ย่อมไม่พ้นจากกลิ่นดิบนี้เลย กิเลสหมายถึง เครื่องเศร้าหมองของจิต หรือ สิ่งที่ทำให้จิตเศร้าหมอง เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อไม่รู้ว่ากิเลสเป็นสภาพธรรมที่น่ารังเกียจ ย่อมเป็นเหตุทำให้นับวันก็ยิ่งจะมีแต่กิเลสพอกพูนหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ เป็นผู้เต็มไปด้วยกลิ่นดิบ คือ กิเลส บุคคลผู้มีปัญญา ท่านจึงพิจารณา เห็นกิเลสของตนเอง พร้อมทั้งเห็นโทษของกิเลสนั้นๆ แล้ว ก็ขวนขวายที่จะดับกิเลสด้วย ซึ่งจะเห็นได้ว่าพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงนั้น อุปการะเกื้อกูลเพื่อให้เกิดกุศล ไม่ใช่อกุศล กล่าวโดยประมวลแล้ว คือ เพื่อให้น้อมประพฤติปฏิบัติในทางที่เป็นกุศลยิ่งขึ้น ซึ่งจะต้องอาศัยการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมด้วยความอดทนต่อไปจนกว่าจะถึงการดับกิเลสได้ทั้งหมด
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ในพระไตรปิฎกแสดงไว้ ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายดำรงอยู่ยาก ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายดำรงอยู่ได้ด้วยอาหาร อาหารจึงเป็นสิ่งสำคัญ ถ้าขาดอาหารก็ทำให้ไม่มีแรง ก็ไม่สามารถมีชีวิตบำเพ็ญสมณธรรม ถ้าบริโภคเนื้อสัตว์ที่ตายแล้ว ไม่บาป ไม่ผิดศีลค่ะ