ฆ่าตัวตายเป็นบาปจริงหรือไม่?
ขอขอบพระคุณและอนุโมทนาบุญกับทุกท่านค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การฆ่าตัวตาย ไม่ใช่บาปสูงสุด ครับ ตามที่เราเข้าใจกัน เพราะบาปสูงสุดที่ทำให้ผล คือ ความทุกข์ทรมาน คือ ตกนรก นับชาติไม่ถ้วน คือ การทำอนันตริยกรรม คือ การทำสงฆ์ให้แตกกัน การทำโลหิตของพระพุทธเจ้าให้ห้อเลือด การฆ่าพระอรหันต์ การฆ่ามารดา การฆ่าบิดา กรรมเหล่านี้ที่ทำ เป็นบาปร้ายแรง มีโทษมาก ทำให้ตกนรกนับชาติไม่ถ้วน ครับ ส่วนการฆ่าตัวตายเกิดจากอกุศลที่เป็นโทสะที่มีกำลัง จึงฆ่าตัวตาย แต่ไม่ได้เป็นกรรมหนัก บาปหนักร้ายแรงที่จะทำให้ตกนรกมากมาย ครับ และก็ไม่เป็นอกุศลกรรมบถ ที่เป็นปาณาติบาตด้วย เพราะไม่ได้ฆ่าสัตว์อื่น แต่ฆ่าตนเอง และไม่ใช่ว่าการฆ่าตัวตาย จะทำให้ต้องไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ต้องเกิดแน่นอน เพราะยังมีกิเลส ที่สำคัญ สัตว์โลก ย่อมสำคัญว่า การไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด เป็นสิ่งที่ไม่ดี เพราะการได้เกิด ย่อมได้รับสิ่งต่างๆ ที่ดี ยังอยากเกิดอยู่ แต่ความเป็นจริง การไม่ผุดเกิด คือ ไม่เกิดอีก เป็นสิ่งที่ดี ที่เป็นความจริงเพราะไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน ทั้งทุกข์กายและใจเพราะมีการเกิดเป็นเหตุ ครับ และการฆ่าตัวตาย ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องมาฆ่าตัวตายอีก 500 ชาติ ไม่มีที่สิ้นสุด ครับ แล้วแต่ครับว่า จะฆ่า หรือไม่ฆ่า ตามเหตุปัจจัยของแต่ละชาติเป็นสำคัญ
ที่สำคัญ ทุกชีวิตต่างก็ดำเนินไป จะมีชีวิตอยู่ยืนยาว หรือสั้น ไม่มีใครบังคับได้ ตามเหตุปัจจัย ตามกรรมของแต่ละคน แต่ชีวิตในขณะนี้ ที่มีเวลายังเหลืออยู่ เป็นชีวิตที่มีค่าหรือไม่ เป็นชีวิตที่แสวงหาสิ่งที่ดี สะสมต่อไป และเป็นประโยชน์กับตนเองจริงๆ หรือไม่ คือ ชีวิตที่สะสมคุณความดี สะสมปัญญา สะสมกุศลธรรม เพราะหากแม้มีชีวิตยืนยาว แต่ไม่ประกอบคุณความดี สะสมปัญญา จากการฟังพระธรรม ชีวิตนั้นก็สูญเปล่า สูญเปล่าจากสิ่งที่เป็นสาระของชีวิตจริงๆ เพราะเกิดมาก็ด้วยความไม่รู้ ตายไปก็ด้วยความไม่รู้อีก ก็ไม่สามารถจะพ้นจากการเกิด ที่นำมาซึ่งทุกข์ประการต่างๆ ได้เลย เพราะฉะนั้น ชีวิตที่มีค่า ที่มีเวลาพอให้เหลืออยู่ จึงควรเจริญกุศล อบรมปัญญาเท่าที่ทำได้ตามเหตุปัจจัยที่ควรจะเป็น เพราะเมื่อปัญญาเจริญขึ้น ก็ย่อมรู้ในสิ่งที่ควร ไม่ควร แม้แต่การจะตัดสินปัญหาชีวิตให้ถูกต้องว่า ควรที่จะแก้ปัญหา หรือจะหลีกหนีปัญหาโดยการฆ่าตัวตายหรือไม่ ครับ ปัญญาจะเป็นเครื่องนำทางว่า ชีวิตที่เกิดเป็นมนุษย์ก็แสนยาก ควรหรือที่จะละทิ้งชีวิต เพียงแค่ปัญหา ที่เพียงความคิดที่เวียนในใจของเรา เวลาที่เหลืออยู่ อยู่กับปัญหาด้วยความเข้าใจขึ้น ด้วยการศึกษาพระธรรมและใช้เวลาที่เหลืออยู่ที่มีประโยชน์ที่สุด คือ ความเจริญขึ้นของกุศลธรรม ฟังพระธรรมเป็นสำคัญ ครับ
เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ
บาปที่หนักที่สุด คือการกระทำแบบใด
ปาณาติบาต....และเรื่องของการฆ่าตัวตาย
การฆ่าตัวตายเป็นปาณาติบาตหรือไม่
มีชีวิตอยู่ทำความดี ดีกว่าฆ่าตัวตาย
ขออนุโมทนา ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ตามความเป็นจริงแล้ว การฆ่าตัวตาย ไม่ใช่การกระทำปาณาติบาต ไม่ใช่อกุศลกรรมบถ เพราะเหตุว่า ไม่ใช่การปลงชีวิตของสัตว์อื่น แต่เป็นการปลงชีวิตของตนเอง เพราะตามหลักของการที่จะเป็นปาณาติบาตแล้ว มีองค์ประกอบดังนี้ คือ สัตว์อื่นซึ่งมีชีวิต ๑ รู้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิต ๑ มีจิตคิดฆ่า ๑ มีความพยายามในการฆ่า ๑ และสัตว์ตายด้วยความพยายาม นั้น ๑ การฆ่าตัวตาย ไม่พ้นไปจากความไม่รู้ ไม่พ้นจากความเป็นไปของอกุศล
ที่น่าพิจารณา คือ ไม่ว่าจะอยู่ในเพศใด ตราบใดก็ตามที่จุติจิตยังไม่เกิดขึ้น ก็เป็นโอกาสที่จะได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา สะสมความดีประการต่างๆ ต่อไป เพราะชีวิต แม้ว่าจะลำบาก เดือดร้อนเพียงใด ก็ยังมีค่า ถ้าได้สะสมเหตุที่ดี ไม่ควรที่จะคิดฆ่าตัวตาย เพราะฉะนั้นแล้ว ควรสะสมสิ่งที่ดี ก่อนที่จะละจากโลกนี้ไป ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
กราบขอบพระคุณและอนุโมทนาอาจารย์ทั้งสองท่านเป็นอย่างยิ่ง ครับ.
