สนทนาธรรมข้ามปีที่ไซ่ง่อน 11 สนทนาธรรมวันสุดท้ายในไซ่ง่อน
สนทนาธรรมวันสุดท้ายในไซ่ง่อน
07/01/2558
ก่อนออกเดินทางมาไซ่ง่อน รู้สึกว่ามานานไปหรือเปล่า ตั้ง 11 วัน 10 คืน แต่ชีวิตก็ ผ่านไปจนถึงวันสุดท้ายของการสนทนาธรรมข้ามปีที่ไซ่ง่อน ด้วยความไม่รู้สภาพธรรมะ ที่กำลังปรากฏเหมือนเดิม เพียงแต่มั่นคงขึ้นว่า เพียงฟังให้เข้าใจเพิ่มขึ้นว่า ทุกอย่างเป็น ธรรมะ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน
ทุกวันที่เดินตามท่านอาจารย์เข้าห้องประชุม ประทับใจที่เห็นชาวเวียดนามทุกคนยืน พนมมือต้อนรับ และจะนั่งเมื่อท่านอาจารย์นั่งแล้ว ปฏิบัติเหมือนที่พระผู้มีพระภาค ทรง แสดงหน้าที่ของลูกศิษย์ควรปฏิบัติต่ออาจารย์ ในสิงคาลกสูตร น่าปฏิบัติตามอย่างยิ่ง
คุณปริญญาเขียนปัญหาไปถามเรื่องมหาสติปัฏฐาน ท่านอาจารย์อธิบายอย่างละเอียด แต่สรุปใจความได้นิดหน่อยตามกำลังของสติปัญญาว่า ที่เป็นมหาสติปัฏฐาน เพราะสภาพ ธรรมทุกอย่าง สามารถเป็นที่ตั้งให้สติระลึกศึกษาได้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นจิต เจตสิก รูปใด กำลังเกิดปรากฏในขณะเดี๋ยวนี้ ระลึกตรงลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏทีละหนึ่ง ไม่มีอย่างอื่นเลย จึงไม่ใช่เรา ไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใด และ สติที่เกิดระลึกขณะนั้น ยังอ่อนมาก ต้องระลึกบ่อยๆ เนืองๆ แล้วรู้เพิ่มขึ้น ทีละเล็กทีละน้อยว่า เห็นเป็นเห็น ไม่ใช่เราเห็น เห็น เห็น ไม่ใช่ใครเห็น รายละเอียดคุณปริญญาคงจะเล่าเพิ่มเติม
วันนี้ จบการสนทนาธรรมที่โรงแรม มีพิธีขอบคุณวิทยากร และมอบของที่ระลึก ให้คน ต่างชาติทุกคนที่มาร่วมสนทนาธรรม แม้ท่านอาจารย์จะห้ามว่าไม่ต้องเตรียมของที่ระลึก ให้ก็ตาม ท่านบอกว่า เพียงพวกเขาเข้าใจธรรมะก็เพียงพอแล้ว
อาหารกลางวัน ท่านอาจารย์เป็นเจ้าภาพเลี้ยงทีมงานเวียดนามและไทย รวม 60 คน ที่ Binh An (Peace Village) รีสอร์ท ที่อยู่นอกเมือง ใช้เวลาเดินทางจากโรงแรม 30 นาที เป็นรีสอร์ทริมแม่น้ำไซ่ง่อน อยู่ติดกับ Saigon Domaine ไซ่ง่อนโดเมน ที่เคยจองไว้ก่อน แล้วมีปัญหาเรื่องห้องประชุม จึงย้ายไปอยู่ในเมือง ที่ Ramana Hotel คนที่ไม่สนทนา ภาษาอังกฤษสามารถไปเที่ยวชมเมืองได้เอง โดยเดินไปหรือนั่งแท๊กซี่ก็ได้ และสนทนา ภาคบ่ายตั้งแต่บ่ายสามโมงถึงห้าโมงเย็นที่หมู่บ้านสงบนี้เลย หลังอาหารกลางวันที่น้อง เวียดนามเลือกร้านที่ดีที่สุดและอร่อยที่สุดในไซ่ง่อน ต่างคนต่างก็เดินหามุมพักผ่อน เอน หลังสักเล็กน้อย เผลองีบหลับไปหน่อย ก็ถึงเวลาสนทนาธรรมอีกแล้ว วันสุดท้ายนี้รู้สึกว่า ท้อถอยในการฟังธรรมอย่างไรอยู่ เดินไปเดินมาเห็นแม่ชีตัวน้อยที่นวดท่านาจารย์อยู่ จึงขอให้นวดตำรับเวียดนามให้บ้าง ปรากฏว่าจับนิดเดียว ที่ปวดตรงสะบักหายไป เลือด เดินสู่ฝ่ามือร้อนซู่ ติดใจเลยนัดมานวดอีก
มัวแต่เถลไถล เลยไม่มีธรรมะมาเล่าให้ฟัง จำได้แต่มีคนถามเรื่องมาร ท่านบอกว่า เทวบุตรมารนั้น ไม่น่าสนใจเท่ากิเลสมาร เพราะมีอยู่กับเราตลอดเวลา แต่ต้องรู้ว่า เป็น ธรรมะอย่างหนึ่ง ที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย คือการไม่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง
ออกจากรีสอร์ทกลับมาโรงแรม ผ่านการจราจรคับคั่ง เจอกองทัพมอเตอร์ไซค์มากมาย ถึงโรงแรม 6 โมงกว่า เลยไม่ไปทานอาหารเย็น เพราะต้องเขียนเรื่องส่ง เนื่องจากช่างภาพ ส่งภาพไปให้น้องวันชัยแล้ว
พรุ่งนี้ก็ต้องออกแต่เช้า เพื่อขึ้นเครื่องกลับเมืองไทยตอน 9:45 น.ถึงดอนเมือง11.15 น. ดีใจที่ได้กลับบ้านเสียที คิดถึงบ้านเหมือนกัน น้องๆ เวียดนามบอกว่า ถึงวันสุดท้ายแล้วเศร้า แต่ท่านอาจารย์แจ่มใสมาก เพราะภารกิจเผยแพร่พระธรรมประสบความสำเร็จอย่างดี
กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ ที่เป็นตัวอย่างของผู้อุทิศตน เพื่อให้คนอื่นได้เข้าใจพระธรรม
... อ่านตอนต่อไป ...
... อ่านย้อนหลัง ...
กราบเท้าบูชาคุณท่านอจฺ.สุจินต์ ขอขอบพระคุณและอนุโมทนาคุณกาญจนา อจ.ฉัตรชัย
และทุกท่านที่มีส่วนในการเผยแพร่พระธรรม และร่วมการเดินทางไปเวียตนามครั้งนี้ค่ะ
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของพี่แดงและ อาจารย์สงบ และขออนุโมทนา
ในกกุศลจิตของสหายธรรมทุกๆ ท่านที่มีโอกาสเจริญกุศลในเวียดนามครั้งนี้ค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ขอกราบอนุโมทนาในกุศลวิริยะ ของคุณแม่แดงเป็นอย่างยิ่งที่กรุณาเขียนกระทู้บรรยาย
ตลอดการเดินทางสนทนาธรรมที่เวียดนามครั้งนี้ คุณพ่อสงบ ช่างภาพถ่ายรูปสวยๆ รวมถึง
คุณวันชัย ภู่งาม ที่ช่วยจัดภาพลงกระทู้อย่างสวยงามค่ะ
ขอกราบขอบพระคุณและอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ที่มีส่วนในการเผยแพร่พระธรรม
และร่วมการเดินทางไปเวียตนามครั้งนี้ค่ะ
กราบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่แดง (พลอากาศตรีหญิงกาญจนา เชื้อทอง)
อาจารย์สงบ เชื้อทอง อาจารย์ฉัตรชัย กิตติพรชัย
สำหรับเรื่องและภาพการเผยแพร่พระธรรม จากไซ่ง่อนในครั้งนี้ ด้วยครับ
จากการที่ได้ติดตามข่าวการเดินทางไปเวียตนามในทุกๆ ครั้ง ของท่านอาจารย์
จนถึงครั้งนี้ ได้เห็นความสนใจของชาวเวียตนามจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว
ที่มีความสนใจในพระศาสนา คือ คำสอนอันถูกต้อง ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เป็นความปีติยินดี และรู้สึกถึงความรุ่งเรืองขึ้นของพระศาสนาอีกครั้งหนึ่ง
ในดินแดนที่ห่างไกลออกไป
นับจากความสิ้นไปของพระศาสนา จากคาบสมุทรอินเดีย มาถึงสุวรรณภูมิ
และ กำลังรุ่งเรืองขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ณ แผ่นดินในฝั่งที่สุดของคาบสมุทรอินโอจีน แห่งนี้
ด้วยความเมตตาอันยิ่ง ของท่านผู้มีนามว่า ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
กราบอนุโมทนาครับ
กราบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่แดง (พลอากาศตรีหญิงกาญจนา เชื้อทอง)
ท่านอาจารย์สงบ เชื้อทอง อาจารย์ฉัตรชัย กิตติพรชัย พี่ปริญญา และคุณวันชัย
สำหรับเรื่องราวและภาพการเผยแพร่พระธรรมจากไซ่ง่อนในครั้งนี้ครับ
ได้อ่านตั้งแต่ต้นจนจบรวม ๑๑ ตอน รวด ได้สาระครบถ้วนสมบูรณ์มากๆ ครับ
มีความรู้สึกปลาบปลื้มในความศรัทธาของทุกๆ ท่าน ต่อพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ที่ท่านอาจารย์และท่านวิทยากรทุกท่านได้นำมาสนทนาให้ได้เกิดความเข้าใจที่ดีขึ้น บุคคลผู้ซึ่งเป็นสาวกไม่ว่าจะมีเชื้อชาติศาสนาใด หากได้ฟังแล้วย่อมได้ประโยชน์จริงๆ ครับ
คนเข้าฟังมากกว่าคราวก่อนมากๆ และแต่ละท่านก็ต่างสนใจจริง
ต้องขออนุโมทนาทุกๆ ท่านที่ได้ยินได้ฟังพระธรรมอันประเสริฐในคราวนี้ แม้จะต่างชาติและอยู่ไกลกัน หากแต่ได้สะสมมาดีแล้ว ย่อมมีโอกาสได้ฟังพระธรรมที่ถูกต้องได้เสมอ
ขออนุโมทนาทุกๆ ท่านอีกครั้งครับผม
อนุโมทนาค่ะ